Hier volgt de derde en laatste dag van de driedaagse trip doorheen deze magische wijnregio.
Op de laatste dag van onze studietrip staan er nog drie bezoeken op programma. Na een last-minute afzegging door het huis Barons de Rothshild (deze komt zeker op het programma bij ons volgend bezoek) was het toch even puzzelen in onze database om een alternatief te vinden. Om de Champagneregio goed te begrijpen, moet je zowel bij de grote huizen als kleine(re) producenten langs gaan. Hierdoor krijg je een mooi beeld van de reële verschillen in aanpak en stijl.
In dat opzicht is ons eerste bezoek er eentje aan een hele kleine producent, met een productie van gemiddeld amper 21.000 tot 25.000 flessen. Leuk weetje is dat deze producent m’n allereerste bezoek aan een champagneboer ooit was, pakweg 12 jaar geleden. Ondertussen is de volgende generatie aan de slag gegaan, en helpt de oude generatie nog waar mogelijk. Een echt ambachtelijk bestaan dus, pure nostalgie. Het gaat over Alfred Tritant uit het Grand Cru dorpje Bouzy. Ze produceren een klassiek gamma aan Champagnes, het merendeel gebaseerd op Pinot Noir met Chardonnay. De gastvriendelijkheid kent hier geen grenzen, ook niet op de proeftafel. Zo proeven we hun volledig gamma en sluiten af met hun versie van de beroemde Bouzy Rouge, de rode wijn van de Champagnestreek.
Een tiental minuten rijden, en we staan aan de poort van de volgende champagneboer: Domaine de Marzilly / Champagne Ullens. Niet zomaar de eerste de beste. Want dit domein, van een Belgisch koppel, is door Gault Millau in 2020 uitgeroepen tot beste champagneproducent, dit nadat ze amper acht maanden operationeel waren!
Niemand van onze groep heeft tot nu toe van dit huis gehoord. Dit is een bezoek geworden dat we ons leven lang zullen herinneren. Eigenaar Maxime neemt ons mee doorheen een onvergetelijke reis van de geschiedenis en wetgeving van Champagne, alsook zijn passie voor de druif Meunier. Zo vertelt hij ons wat de vereisten zijn om je als Champagneproducent te kunnen vestigen en over de invloed van de grote huizen op de sector. Zij waren trouwens de laatste nieuwe producent in Champagne sinds 2016. We leren ook dat in het ‘Cahier des Charges van de Champagne’ niet letterlijk staat dat de druiven met de hand moeten geplukt worden, maar dat ‘elk middel dat de oogst van volledige druiventrossen niet mogelijk maakt’ verboden is! Met andere woorden, zodra er machines zijn, die dit technisch mogelijk maken, zal het oogsten niet meer manueel dienen te gebeuren. Dit is toch wel een nieuwtje voor onze groep.
Maxime leidt ons gepassioneerd rond in zijn kelder en laat ons stalen proeven van de basiswijnen uit het vat. Tot onze verbazing proeven deze wijnen naar de betere witte Bourgognes. Maxime probeert het beste uit de Meunier druif te krijgen, en slaagt daar wonderwel in. Alleen al zijn experimenten met het gebruik van verschillende getoaste vaten rechtvaardigt een bezoek aan deze producent.
Tot nu toe maakt Ullens slechts twee cuvées: de eerste met de traditionele naam ‘Ullens Brut Champagne’ is een blend van 80% Meunier en 20% Chardonnay en met een lage dosage van 3 gram. (Verkrijgbaar in België bij wijnwinkel De Coninck.) De andere cuvée noemt ‘L.P.M. Brut‘ en is nog niet verkrijgbaar in België. Wij mogen deze prachtwijn wel proeven. Meer zelfs, ondergetekende krijgt de degustatiefles uit handen van Maxime en mag de fles manueel dégorgeren. Een spannend moment, want als het fout loopt hebben we geen schuimwijn om te proeven.
Samengevat: de verkiezing door Gault-Millau is in onze ogen welverdiend en naar mijn bescheiden mening gaan we nog veel horen over Domaine de Marzilly / Champagne Ullen
Na deze fantastische ervaring haasten we ons naar Reims, meer bepaald naar Lanson. Ons allerlaatste bezoek. Dit bekend merk -vooral dankzij hun cuvée Black Label– richt zich op de Engelse markt. Na een toelichting over de geschiedenis van het huis, brengt een jonge hostess ons naar buiten. We lopen richting Clos Lanson. Het is een bizar zicht, om een zo befaamde wijngaard in de grauwe stadsomgeving te zien, vlakbij appartementsgebouwen en drukke wegen. Dit staat in schril contrast met de landelijke omgeving waar je meestal wijngaarden terugvindt. Nadien worden we door de indrukwekkende vatenzaal geleid, met 100 grote vinificatievaten, om uiteindelijk in het salon onze degustatie te nuttigen. We krijgen eerst de Black Label cuvée, gedoseerd aan 8 gram suiker. Deze wijn lijkt ons zoeter, meer bestemd voor de Engelse markt. Hun bio-organic champagne is OK, maar zeker niet meer dan dat. Vanaf de Vintage 2009 gaat de kwaliteit omhoog, om bij de Clos Lanson 2009 op hun toppunt te eindigen.
Moe maar volledig voldaan sluiten we onze unieke Champagne reis af. In 2022 plan ik zeker een nieuwe trip. Benieuwd welke producenten we dan zullen ontmoeten!
Praktische tips voor je eigen Champagne trip:
- Sinds de voltooiing van de E420 autosnelweg sta je op 2u à 3u in Reims. Dit zonder tol te betalen.
- Hoe je bezoeken plannen? Je weet nooit op voorhand hoe elk bezoek zal verlopen. Plan daarom je bezoeken niet te snel na elkaar. Drie per dag is een maximum.
